Onderstaande beschrijving heb ik ontleend aan: http://www.goodadvicebooks.nl/artikelen/paretoprincipe.html

Het patroon van het 80/20 principe werd voor het eerst in 1897 ontdekt door de Italiaanse econoom Vilfredo Pareto (1848 - 1923).
Sindsdien is het vele malen herontdekt in uiteenlopende situaties. Het staat bekend onder een groot aantal namen:
80/20 regel, de Wet van Pareto, principe van de minste inspanning en dergelijke. Het meest bekend zijn echter
de '80/20 regel' en het Pareto Principe.

Vilfredo Pareto was een Italiaanse econoom die had opgemerkt dat 20% van de Italianen 80% van de totale rijkdom van het land bezaten.
Men kan deze wet ook toepassen op andere landen en zelfs de gehele aardbol.
Zo is 80% van de rijkdommen op onze planeet in handen van 20% van de bewoners.

Het verrassende van de 80/20 regel is dat het volledig tegengesteld is aan wat wij eigenlijk verwachten.
Wij gaan er gewoonlijk van uit dat al onze acties ruwweg dezelfde opbrengst hebben.
Met andere woorden 50% van onze activiteiten leveren zo'n 50% van de resultaten op. En soms zal dat ook wel zo zijn.
Maar deze 50/50 gedachte blijkt in de praktijk zowel de meest inaccurate als de meest ingeslepen gedachtenfout te zijn.

Het Pareto Principe geeft aan dat een gering aantal oorzaken (beperkte input of moeite), verantwoordelijk is voor het merendeel
van de resultaten (output of beloning). Letterlijk betekent dit bijvoorbeeld dat 80% van de resultaten die u met uw organisatie realiseert,
afkomstig is van slechts 20% van alle inspanningen.

Deze wet werd getransponeerd naar andere domeinen zoals de verkeersveiligheid (20% van de automobilisten veroorzaken 80% van de ongevallen)
en kan ook toegepast worden op de sociale zekerheid (verhouding tussen de onkosten en de zieken).
Maar deze empirische wet geldt ook voor de meest futiele domeinen. Weet bijvoorbeeld dat 20% van je kleren 80% van de tijd zullen
gedragen worden.

Het principe van Pareto wordt beschouwd als nagenoeg universeel! Deze wet benadert men wel als ietwat hinderlijk
omdat ze enkel empirisch te bewijzen is. Joseph Juran, een kwaliteitsspecialist heeft de "80/20 regel" als volgt vertaald:
"In elke groep van zaken die bijdragen tot een gemeenschappelijk effect is het grootste deel van het effect toe te schrijven
aan een relatief klein aantal van deze zaken".
In de zakenwereld bestaan veel voorbeelden van de werking van dit Pareto principe. Zo'n 20% van de producten levert 80% van de omzet.
Evenzo bepalen slechts 20% van de klanten tezamen zo'n 80% van uw omzet.




Dit principe van Pareto is ook van toepassing in een bedrijf:

20% van de producten en 20% van de klanten zorgen voor 80% van het zakencijfer
20% van de verkoop staat ongeveer voor 80% van de winstmarge
20% van het totale personeel wordt getroffen door 80% van de werkongevallen
20% van de oorzaken kunnen aan de basis liggen van 80% van de fouten
20% van de opgeslagen stukken in een bedrijf staan voor 80% van de waarde van de stock
20% van de leveranciers representeren 80% van het totale aankoopvolume
20% van de klanten zorgen voor 80% van de klachten

Dit "principe van het onevenwicht" kan ook toegepast worden op het personeel van een bedrijf,
zowel in de openbare als de private sector. Zo zou 20% van de werknemers 80% van het werk verzetten.
Elke werknemer kan zich ook, uitgaande van deze regel, bezinnen over zijn eigen werk.
Zegt men niet dat 20% van je activiteit instaat voor 80% van je resultaten... en dat de resterende 20% van de
resultaten 80% van je inspanningen kost! Of anders dat je 80% van je tijd nodig hebt om slechts 20% van het resultaat te boeken.
Het observeren van het eigen werk en de eigen organisatie kan je in staat stellen om de eigen resultaten te verbeteren.